The beginning of the adventure

Lieve lezers,

Na een lange, vermoeiende, slopende, gezellige, mooie,spierpijnverwekkende, blauwe-plek-gevende, maar vooral gezegende reis, zijn wij maandagavond aangekomen in Salo.
Bijna zonder Margriet, die na een uur wachten op Utrecht Centraal, toch nog heeeeeel hard moest rennen naar de trein. Dit nadat de conductrice heel hard 'Einsteigen bitte' ( En heus niet zo lief als dat er nu staat hoor) had geroepen, begreep Margriet dat ze hard moest rennen, en met zo'n enorme koffer, is dat best lastig. Gelukkig hebben een paar sterke mannen haar en haar bagage de trein in geduwd.

De eerste trein was van Utrecht naar Kopenhagen. De nacht bestond vooral uit niet slapen, over elkaar heen liggen, wakker zijn van andere mensen, wakker worden van nieuwe mensen die in de coupe komen zitten (en stinken naar knoflook), en stiekem sigaretjes roken in de trein, en op elk station een frisse neus halen, kletsen met mede passagiers, en voor de meiden: Een bloedmooie Australier tegenkomen.

De enige die goed heeft geslapen is Arie, die op de grond is gaan liggen, met zijn hoofd en voeten onder de banken, dus wij hadden de eer om zijn kontje te aanschouwen.

Omdat we in Hannover meer dan een uur stil hebben gestaan, hoefden we in Kopenhagen geen vier maar drie uur te wachten.
In Kopenhagen hebben we ons goed vermaakt, gekke foto's gemaakt, en ons verbaasd over de hoeveelheid zwervers daar.

Ondanks onze brakke hoofden, kregen wij toch het geniale idee, om te kijken of er een trein eerder naar Malmo ging, en of wij daar ook in konden met onze tickets. Nadat Lukas een half uur in de rij had gestaan, besloten wij om die trein gewoon te nemen.
Een van de beste ideeen van de hele reis, want op Malmo aangekomen, kwamen wij erachter dat we de overstap gegarandeerd zouden hebben gemist, daar die vertraging had.

In de trein naar Stockholm, hebben we veel koffie en thee gedronken, en veel naar buiten gekeken, omdat het Zweedse landschap zo ontzettend prachtig is.

In Stockholm aangekomen, werd Lukas enorm gefrustreerd, omdat ALLES in het Zweeds was opgeschreven. Hij wilde dit alles zelf fiksen, maar ja, Zweeds is best moeilijk. Margriet kwam op het geniale idee om naar een loket te gaan, en daar heeft een vriendelijke mevrouw ons geholpen. Drie kwartier later konden wij de metro in en op zoek gaan naar ons hostel.
In het hostel ( de naam is het Best Hostel, geen aanrader), aangekomen moesten wij onze bagage een trap optillen, omdat de lift niet naar onze etage ging. Dus trede voor trede werden de koffers naar boven gesleurd.

Na een korte maar krachtige nacht, gingen wij om 05.15 weer onderweg. Ditmaal om de metro te pakken richting de boot.

Eenmaal bij de boot aangekomen, hebben we ons verbaasd over de grootte van de boot. 12 verdiepingen, een zwembad, een eigen cabine met bed, en allerlei andere luxe, en dat alles voor maar €11,-.
De jongens hebben de hele ochtend geslapen, waardoor de vrouwen, eindelijk rust hadden. We hebben ons wederom verbaasd over de schoonheid der natuur.

Na een reis van 11 uur op de boot, kwamen we aan in Turku. De zenuwen sloegen toen wel toe, aangezien het eerste avontuur van het grootte avontuur er nu toch echt op zat.
Katri en Monica hebben ons opgehaald. Ergens een hapje gegeten, en we werden gedropd in een appartement..

De jongens slapen met z'n tweeen op een kamer, en de meiden met z'n drieen.
Gelukkig hebben we net te horen gekregen dat we morgen allemaal in ons eigen appartement terecht kunnen. Dus dan kan het settelen gaan beginnen. Eindelijk onze eigen ruimte, en niet meer leven uit de koffers!

Dit was ons grootte reisavontuur.

Liefs vanuit Finland!

Foto's van onze reis kunnen jullie bekijken door op de volgende link te klikken: http://picasaweb.google.com/101404240747103510819

Video's van onze reis kunnen jullie bekijken door op de volgende link te klikken: http://www.youtube.com/user/barendrechtarie (Video's staan onder 'uploads' )